Yeni yılın ilk günlerinden merhabalar...
Hayat telaşımız ne kadar da çok. Koca bir sene haberimiz olmadan bitiyor. Kimisi için oldukça kötü, kimisi içinde gayet iyi bir sene bitti. Bu senenin iyi mi kötü geçtiğini anlamak için, her insanın içine bakmak lazım, ne yaşamış? Her insan ayrı bir dünya çünkü. Kimisi için güzel olan, bir başkası için çok mu çok kötü sayılabilir.
İnsanları anlamak da böyle. Olayları yargılayabilmek için, karşıdakinin dünyasına girebilmek lazım. O pencereden bakabilmek, onun algısına sahip olmak...
Zor o yüzden
insanları anlamak, insanlarla uğraşmak. Her türlü insan var zira. Ben biliyorum diyeni, ben bilmem deyip hiç bir şeye karışmayanı, çok bildiğini sanıp kara cahil olanı....
Ama tüm bunlara rağmen, insanlara bir şey katabilmek güzel. Yüreklerine, akıllarına bir nokta bırakmak, bir
iz bırakmak çok güzel şey. Kim bilebilir ki. Gün gelir o küçücük nokta büyür ve bir insanın hayatının güzelleşmesine sebep olur. bu yüzden lütfen, başkalarının hayatlarına dokunun!
Hayata Dokunmak!
Yıllar önümüzden akıp giderken, belki de yapabileceğimiz en harika iş insanların yüreklerine dokunabilmektir. Büyüklüğü önemli olmaksızın güzel bir iz bırakmak ve diğer herkese güzellik adına bir dokunuş yapmak için
cesaret vermek, önderlik etmek.
Bunlara ihtiyacımız var. Hepimizin bir adım atmaya ihtiyacı var. Başkasından beklemeksizin, öylece geçip giden zamana inat, kalıcı iyilikler peşinde koşmaya ihtiyacımız var. Hem belki iyilik yaptığımız insanların iyiliğe ihtiyacı olduğundan fazla bizim iyilik yapmaya ihtiyacımız var. Artık güzel şeyler yapmaya cesaret edemez olduk. Bırakın yüreğiniz koşsun başkalarının iyilik denizinde. Fark edeceksiniz
gerçek özgürlük bu işte!!!
